BUREAU JEUGDZORG/ AMK DEN HAAG BLUNDERT DOOR ONZORGVULDIG HANDELEN

ZOETERMEERS GEZIN, ONNODIG SLACHTOFFER VAN JEUGDZORG

Melding kindermishandeling is vaak onterecht

ZOETERMEER, 03-MAART-2011

Afgelopen week heeft het AMK Den Haag (Advies en Meldpunt Kindermishandeling), onderdeel van Bureau Jeugdzorg ten onrechte een rapport doorgestuurd naar de Raad van Kinderbescherming. In het rapport wordt melding gedaan van kindermishandeling binnen een Zoetermeers gezin. De verhalen zijn hoofdzakelijk gebaseerd op uitspraken van de 12 jarige dochter van het gezin. Echter leidt het kind aan een dwangmatige obsessie tot liegen.

Aan het woord zijn Geertje (36) en Max (40), moeder en vader van vier kinderen uit Zoetermeer.

“We hebben nog geprobeerd om met het AMK normaal in gesprek te komen en hen de situatie omtrent onze dochter uit te leggen, maar de mensen daar hebben zo’n last van tunnelvisie. De gesprekken waren zo bedreigend, ook voor onze kinderen, dat we in het belang van onze kinderen de gesprekken hebben gestopt.”

Inmiddels heeft het gezin een klacht ingediend bij de Hoofdofficier van Justitie te Den Haag tegen de medewerkers van het AMK en heeft men een advocaat in de arm genomen.

“Onze oudste zoon heeft ADHD, hij wist niet wat hem overkwam toen hij door het AMK uit de klas werd gehaald en door een volslagen vreemde werd ondervraagd. Hij is weken overstuur geweest en weet nog niet waar het nu eigenlijk over gaat,” zegt Geertje.

“Onze zoon van toen 6 jaar hebben ze ook uit de klas gehaald en verteld dat wij hem hebben mishandeld. Toen hij thuis van de wc afkwam en hij vergat om zijn grote boodschap door te spoelen. Heb ik er wat van gezegd. Ik kreeg van hem te horen dat ik hem niet mocht mishandelen. Toen wisten we zeker dat de mensen bij het AMK niet weten wat ze aan het doen zijn.”

“Daarnaast hebben we een kopie van de rapportage gekregen. Het staat vol met fouten en de vreemdste verhalen. Zo staat er dat ik word geslagen door mijn vrouw. Het staat er echt! ik ben 1.80 lang en weeg bijna 100 kilo, zij is amper 1.50,” aldus Max.

“Er staan nog meer gekke dingen in,” vult Geertje aan. “Er staat bijvoorbeeld in dat we onze kinderen als straf naar hun kamer sturen. Dat mag dus niet van het AMK! Heb je gezien dat ze allemaal een pc en tv hebben op hun kamer? Dat hebben ze natuurlijk uit het rapport gehouden.”

“En het gekke is dat het eigenlijk alleen maar onze oudste zoon betreft die zelf naar zijn kamer gaat. Als het te druk voor hem is, dan heeft hij boven in zijn kamer zijn eigen plekje. We hebben het op advies van de psycholoog gedaan. Maar ja, wat de ene instantie aanbeveelt is voor de andere dus weer verkeerd,” zegt Geertje.

Volgens interne cijfers van Bureau Jeugdzorg blijkt dat eén op de tien meldingen van kindermishandeling na onderzoek onterecht is. nog eens 15 tot 20 procent van de zaken krijgt het predicaat “onbevestigd”. Dit zijn zaken waarbij er geen bewijs is gevonden, maar waar ook geen tegenbewijs is geleverd. Maar hoe kun je iets bewijzen wat niet gebeurd is?

In de hulpverlening en advocatuur blijken er inmiddels zo veel zaken te spelen waarbij ten onrechte melding wordt gemaakt van kindermishandeling en waarbij ouders ten onrechte worden aangeklaagd dat men inmiddels spreekt over het “Savanna effect”.

“Ja, dat klopt,” zegt een anonieme medewerker bestuurslid Bureau Jeugdzorg Haaglanden en Zuid-Holland.

Na de dood van de peuter Savanna in 2004 en de politieke druk op de Jeugdzorg is er sinds 2005 een toename van 30% in zaken die door het AMK worden doorgeleid naar de Kinderbescherming.

Daarbij moet je niet vergeten dat er bij veel kantoren van Jeugdzorg een slechte sfeer is, deels door het hoge verloop, de korte interne opleiding van personeel en de targets die door medewerkers moeten worden gehaald. Het komt de kwaliteit niet ten goede. Je zou kunnen stellen dat het belang van het kind in sommige gevallen ondergeschikt is gemaakt aan het belang van Jeugdzorg zelf.

Dit is overigens geen nieuwe constatering. De Nationale Ombudsman, Alex Brenninkmeijer heeft reeds eerder gemeld dat de toestanden binnen Jeugdzorg zelf alle kenmerken hebben van een ernstige gedragstoornis. Ook binnen de Jeugdzorg zelf realiseren sommigen dat we de weg kwijt zijn. Ik weet van bepaalde Riagg instellingen en huisartsen dat zij niet zonder meer meewerken met het AMK en Jeugdzorg omdat zij van mening zijn dat dit niet het belang van het kind dient.”

“Ja, we hebben ook die ervaring gehad,” zegt Max. “De vertrouwensarts die we kregen rook naar alcohol, de medewerkster die we thuis aan de deur kregen was net zelf moeder van twee kleintjes en kon duidelijk zelf hulp gebruiken. We wachten nu op bericht van de Hoofdofficier en op de ‘uitnodiging’ van de Kinderbescherming. Het is allemaal wel erg triest he?” zegt Max terwijl hij met tranen de kamer uitloopt.

“Dat heeft die wel vaker de laatste tijd. Je wordt helemaal gesloopt door zo’n instantie. Je krijgt erg negatieve verhalen over je te horen, de brieven die je krijgt, intimiderende gesprekken, telefoontjes en dan natuurlijk de blikken van verontruste ouders, kinderen en leerkrachten. Je wordt overal nagestaard, of als je het schoolplein oploopt genegeerd.”

EINDE PERSBERICHT

==================================================================