Voor – en nadelen borstvergroting

Een borstvergroting wordt meestal verricht bij dames waarbij de ontwikkeling van de borsten is achtergebleven waardoor er een kleine tot zeer kleine cupmaat is ontstaan. Ook bij dames die vanwege afvallen of zwangerschap slappere en/of kleinere borsten hebben gekregen kan een borstvergroting uitkomst bieden.
Wanneer de borsten zeer slap zijn geworden kan worden overgegaan tot een borstlift.

Voor een borstvergroting zijn protheses nodig. Tegenwoordig bestaan nagenoeg alle protheses uit een binnen- en buitenzijde van siliconen.
De inhoud kan soms ook bestaan uit zoutwater of suikerwater. Deze protheses worden echter een stuk minder gebruikt. De siliconenprotheses voelen over het algemeen een stuk natuurlijker aan.

Bij een borstvergroting wordt de prothese achter de eigen borstklier geplaatst en bij ontbreken van voldoende eigen borstweefsel zelfs achter de borstspier. De borstspier wordt dan als het ware als camouflage gebruikt zodat de prothese niet zichtbaar of duidelijk voelbaar is. Dit betekent dat voornamelijk de eerste paar weken er meer pijn zal optreden omdat de spier opgerekt wordt. Dit resulteert ook in een bewegingsbeperking.

De protheses zijn tegenwoordig ‘high cohesive’. Dit betekent dat de prothese als het ware zonder problemen doormidden gesneden kan worden. Het nadeel kan zijn dat de protheses daardoor een klein beetje vaster aanvoelen. Hiervoor is een gel aan de binnenzijde ontwikkeld die soft touch genoemd. Door deze zachtere gel kunnen de protheses iets meer gevuld worden zonder dat ze hard aanvoelen. Een meer gevulde prothese heeft minder last van plooivorming van de prothese, ook wel ‘rimpling’ genoemd. Dit komt voornamelijk voor bij vrouwen die weinig eigen borstweefsel hebben en ook weinig vetweefsel. Je kan dan bij plaatsing voor de borstspier de plooitjes in de prothese door de huid heen voelen.

Na de operatie bestaat er een gevoel van spanning op de borsten. Plaatsing achter de spier geeft over het algemeen meer pijn dan plaatsing voor de spier. Er dient dan ook wat meer rekening gehouden te worden met het heffen van de arm en het gebruiken van de borstspier.
Het duurt ook wat langer voordat de borsten hun uiteindelijke vorm hebben gekregen. Na een week neemt de spanning meestal al wat af en voelt het meer ‘eigen’. De speciale BH dient ongeveer 6 weken gedragen te worden. Het uiteindelijke resultaat is pas na drie maanden goed te beoordelen.

De ‘high-cohesive’ prothesen hebben vaak een levenslange garantie. Toch wordt er aangeraden om na 10-15 jaar de borsten te laten controleren d.m.v. een echo of MRI. Zodra de prothesen intact zijn en er geen klachten zijn kan het onderzoek een paar jaar later herhaald worden en is er op dat moment geen reden om de prothesen te verwijderen of te wisselen.

Borstonderzoek door de vrouw zelf blijft gewoon mogelijk. Dit is onafhankelijk van plaatsing voor of achter de borstspier. Een mammografie kan ook worden ondergaan. Toch geven de meeste vrouwen de voorkeur aan een echo of MRI.