Hoe helpt bewustwording mij om van mijn probleem af te komen?

Je hoort het overal dat je eerst bewust moet worden van je probleem voordat je er aan kan veranderen. Maar hoe gaat dat? Bewust worden? En daarna? Wat heb ik aan dat zweverige woord bewustwording? Heb ik een psycholoog nodig?

Eerst merk je dat je iets overkomt, een emotie, bijvoorbeeld boosheid, en je reageert zomaar vanuit je boosheid naar de ander. Je flipt er iets gemeens uit of gaat schelden, je kwetst de ander. Zo zit ik in elkaar verdedig je jezelf, ik kan er niets aan doen. Op dit moment herken je nog niet in jezelf waarom je zo boos wordt. Je wordt overspoeld door negatieve energie, je wordt boos op de ander, waarom regeert zij steeds zo gekwetst? Denk je eerst dat het aan de omstandigheden ligt, heb je teveel stress, ben je moe, of kom je vaak mensen tegen die je irriteren dan ontken je het nog dat jij een probleem hebt.

Ga je vaker schelden en impulsief reageren, dan kan je op een moment denken dat er iets aan de hand is. In de eerste fase praat je hier met je directe omgeving over. Je gaat verkennen wat er aan da hand is. Je vraagt je familie of vrienden of ze jouw gedrag kennen en wat ze daarvan vinden

Dit is vaak het moment dat wij naar de psychotherapeut gaan om daar verder te verkennen wat precies het probleem is en hoe wij daar vanaf kunnen komen. Je bent nu al bewust van dat je boze reactie niet is wat je wil. Blijkbaar word je in iets geraakt dat je zo boos moet worden. Er gebeurt iets vooraf. En wat zijn de signalen van geraakt worden? Voel je ergens kramp? Heb je ergens pijn? Adem je anders? Verandert de toon van je stem?

Nu dat je je pijnpunt herkent is de volgende stap te erkennen dat je blijkbaar gevoelig bent voor iets. Word je door de strenge stem van de ander geraakt in je rechtvaardigheidsgevoel? Je bekent het aan jezelf en aan je helper dat je een gevoelig pijnpunt hebt.

De belangrijkste stap komt nu, je gaat stap voor stap in je eigen tempo accepteren dat je een gevoeligheid heb overgehouden aan je jeugd, of misschien aan een gebeurtenis in je volwassen leven. Je accepteert dat je toen onrecht is aangedaan, en beseft dat je toen niet anders dan boos kon reageren. Omdat je hier veel over vertelt aan anderen, lucht dat op en kan je steeds beter opletten hoe je reageert in vergelijkbare situaties nu. Je weet nu hoe je anders wil reageren. Je hoeft niet meer boos te zijn, je kan nu kiezen. Je hebt het je innerlijke probleem bewerkt, en nu kan je er zelfs trots op zijn dat je zo’n sterk rechtvaardigheidsgevoel hebt.