Een onstuitbare wetenschappelijke revolutie komt eraan
Subhajit Waugh, een Indiase wetenschapper (natuurkundige), heeft beweerd (gebaseerd op sterk bewijs) dat zowel de natuurkunde als de kosmologie in een crisis verkeren door een onjuist model van het universum. Zijn voorgestelde uitdijende ballonmodel van het universum verenigt natuurkunde en kosmologie en komt dicht in de buurt van de “Theorie van Alles“. De eenrichtingsstroom van de tijd en de eeuwig toenemende entropie (tweede wet van de thermodynamica) komen voort uit de uitdijing van het ballonuniversum.
Waugh gebruikt de ballonanalogie om uit te leggen dat hoewel het universum een echt centrum heeft, het zich nergens op het driedimensionale (3D) oppervlak bevindt. Dit model kan ook een antwoord geven op de vraag “Is er buiten het heelal lege ruimte om de uitdijing van het heelal mogelijk te maken?”, waar het huidige geaccepteerde model geen antwoord op kan geven. Recente studies (Ref. 1, 2) presenteren sterk bewijs voor een gesloten en eindig heelal, wat het huidige geaccepteerde model ernstig uitdaagt . Er wordt gewezen op ernstige gebreken in het Standaard Kosmologisch Model (Ref. 3, 4) die een paradigmaverschuiving noodzakelijk maken.
Ook de natuurkunde kampt met crises, wat door natuurkundigen algemeen wordt aanvaard (Ref. 5). Algemene Relativiteit (GR) en Kwantum Mechanica (QM), de twee pijlers van de moderne fysica, zijn onverenigbaar en bitter tegenstrijdig (Ref. 6).
Er zijn twee referentiekaders (twee gezichtspunten) in Waughs model van het universum: 1) het gezichtspunt van het centrum van het universum (van waaruit gelijktijdigheid absoluut is en er absolute universele tijd is) dat aanleiding geeft tot Mechanica Kwantum. 2) Ons gezichtspunt vanaf het oppervlak van het ballonuniversum (van waaruit plaatsgebondenheid absoluut is; de lichtsnelheid is de bovengrens en blijft voor iedereen constant).
Waugh beweert dat Einsteins concept van het vierdimensionale (4D) ruimte-tijdcontinuüm de grootste fout in de wetenschap is (Ref. 7). Het herdefiniëren van RuimteTijd verandert het “Principe van Minste Actie” (waarvan alle bekende natuurkundige wetten kunnen worden afgeleid) in een schokkend eenvoudige verklaring: “De kleinste afstand tussen twee punten in vierdimensionale hyperruimte is een rechte lijn”. Het laat ook zien dat “relativiteit” alles te maken heeft met gevangen zitten binnen het driedimensionale oppervlak van het uitdijende ballonuniversum, maar vrij zijn om langs het oppervlak te bewegen.
Relativiteit beweegt zich naar het domein van kwantummechanica met een afnemende schaalgrootte omdat het gezichtspunt van de natuur begint te overheersen als ruimte en tijd van rol wisselen. De overgang vindt plaats van subluminaal (3+1) naar superluminaal (1+3). Relativiteit is een “binnen de lichtkegel” fenomeen, terwijl Quantum Mechanica een “buiten de lichtkegel” fenomeen is.
Waugh benadrukt de foutieve wiskundige aannames die ten grondslag liggen aan de wetenschap (Ref. 8). Hij is er vast van overtuigd dat de drie belangrijkste stappen om de heersende theorieën in de fysica en kosmologie omver te werpen zijn gezet (Ref. 9) en hij heeft testbare en falsifieerbare voorspellingen gedaan die de wetenschap tot op het bot kunnen doen schudden (Ref. 10).
Concluderend kan gesteld worden dat het uitdijende ballonmodel van het universum van de heer Waugh de twee grootste theorieën van de Natuurkunde kan vervangen en het Standaard Model van de Kosmologie kan vervangen.
REFERENTIES
1) https://www.nature.com/articles/s41550-019-0906-9
2) https://journals.aps.org/prd/abstract/10.1103/PhysRevD.103.L041301
3) https://iopscience.iop.org/article/10.1088/1538-3873/aca51f/meta
4) https://bigthink.com/13-8/6-cracks-standard-model-cosmology-wrong/
6) https://www.theguardian.com/news/2015/nov/04/relativity-quantum-mechanics-universe-physicists
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!