Inditex heeft de broek aan

Inditex (Industria de Diseno Textil SA) is een beursgenoteerde Spaanse modegigant, beter bekend door de ketens  Zara (Home), Pull & Bear, Massimo Dutti, Bershka, Stradivarius, Oysho en Uterqüe.

Opgericht door Amancio Ortega, nu de rijkste man van Spanje in 1985. Op de lijst van rijkste mensen ter wereld prijkte zijn naam in 2011 op plaats vijf en nog steeds is hij grootaandeelhouder.

Inditex is wereldwijd actief met meer dan 5.400 winkels in ongeveer 180 landen. De groep ontwerpt en maakt nagenoeg alles zelf. Samen met Hennes & Mauritz zijn ze de grootste ter wereld op het gebied van kleding. In 2001 vond de beursgang plaats.

Veel mode merken laten hun kleding produceren in China. In  arbeidskosten uitgedrukt is dat wellicht goedkoper maar de transportkosten kunnen flink  papieren lopen. Ook is het managen van de lange aanvoerlijn lastig. Tegen de tijd dat de boot is gearriveerd kan de mode al weer veranderd zijn. Rokken moeten dan bijvoorbeeld onder de knie zijn in plaats van op de knie, enz.  De lading is dan net zo populair als bedorven vis.

Inditex laat zijn producten maken in Marokko, Portugal en Spanje zelf. Het arbeidsloon is wellicht hoger  maar de aanvoerlijn veel korter. Inditex kan mede hierdoor snel op nieuwe trends reageren en direct inspelen op wat klanten daadwerkelijk kopen. Vervolgens kan dat binnen afzienbare tijd geproduceerd worden en in de winkels hangen. Inditex heeft daardoor nauwelijks te maken met onnodige voorraden onverkochte kleding.  “Een bijkomend voordeel, “ laat Martine Hafkamp van Fintessa weten in haar column bij De Kritische Belegger.

Het Inditex model werkt niet overal. In de VS  slaat de formule, buiten de grote steden, onvoldoende aan. Het Amerikaanse platteland geeft blijkbaar de voorkeur aan klassieke kleding.

De grote uitdaging voor deze onderneming is om de groei erin te houden. Inditex is, tot nu toe, voor 70 procent van de omzet afhankelijk van Europa. Binnen europa stagneert de economische groei en is er sprake van vergrijzing. Des te groter is de noodzaak voor Inditex om het concept wereldwijd verder uit te rollen.

China is de nieuwste uitdaging met de opening van, inmiddels, 156 winkels. De praktijk heeft geleerd dat Chinese vrouwen een andere voorkeur voor kleuren hebben kleuren dan Europese. Zij prefereren veelal pasteltinten boven felle kleuren. Voor het overige blijken ze echter wel dezelfde smaak te hebben. Een ander groot verschil is dat Zara in China verhoudingsgewijs duur is, terwijl ze in Europa juist relatief goedkoop zijn.

Ook zet de onderneming fors in op verkopen via internet. Ieder merk van de Inditexgroep heeft in minimaal één Europees land een eigen webshop. Vorig jaar werd het voor Amerikanen en Japanners mogelijk om online kleding bij Zara te kopen. Dit jaar zal de introductie op de Chinese markt plaatsvinden. In maart rapporteerde Inditex wederom goede cijfers. De winst over 2011 steeg met 12 procent tov 2010. De nettowinst kwam uit op 1,9 miljard euro en de omzet nam met 10 procent toe. De onderneming is schuldenvrij en, op de huidige koers, bedraagt het dividendrendement 2,3 procent. Inditex zal 13 juni de cijfers over het eerste kwartaal bekend maken.

Inditex steeg sinds de beursnotitie met gem. 15,5 procent per jaar (ex. dividend). En dat in dit rampzalige decennium! Dit jaar staat de koers van het aandeel ook ruim in de plus. Dat is uitzonderlijk gezien de zwakke Spaanse beurs en de kwakkelende mode industrie.

Dat maakt Inditex een echte witte raaf en de waardering is daar ook naar. Er moet 19 keer de winst worden neergelegd voor deze modeketen die de beursstormen met succes weerstaat. Dat lijkt echter nog steeds niet te duur betaald.

Auteur heeft privé geen positie, klanten van Fintessa hebben Inditex in portefeuille.