Zeventien jaar onterecht opgesloten in psychiatrie

TBS-er M.I. maakt hard dat hij al 17 jaar door malafide praktijken in de TBS wordt opgesloten. Voor het verkopen van één klap aan iemand die hem op straat van achteren aanviel. Zonder strafrechtelijk of psychiatrisch verleden.

Tot TBS veroordeeld worden en daar ondertussen 17 jaar in gedetineerd zitten, overkomt je niet zomaar, toch? Pas als je een zeer ernstig delict gepleegd hebt en dat door een ernstige stoornis kwam, kom je in de TBS, toch? Pas wanneer gerenommeerde deskundigen degelijk onderzoek hebben gedaan en daaruit een ernstige stoornis blijkt, door welke stoornis je weer een ernstig delict zou kunnen plegen, wordt je tot TBS veroordeeld en 17 jaar in de TBS opgesloten, toch? Niet altijd, zal hier blijken.

Nadat M.I. vijf jaar lang door (de familie van) een vrouw was gestalked, had hij in 1994 bij die vrouw haar huis (de familie zelf zou echter een week eerder verhuisd zijn) autoruiten ingeslagen, waarna hij meteen weer vertrok. Op ongeveer honderd meter van het huis werd hij op straat plotseling van achteren aangevallen door een man die uit dat huis was komen stormen. Hij kon zich nog net op die aanval verdedigen met een lichte tik tegen het hoofd en een klap op de dijbeen van die man. In de strafzaak die volgde werd M.I. tevens veroordeeld voor het aanvallen van een ambtenaar, ondanks dat die ambtenaar had verklaard dat M.I. niet de aanvaller was geweest.

M.I. blijkt tot TBS veroordeeld te zijn en al zeventien jaren gevangen te worden gehouden alleen maar op grond van verhalen over hem die niet blijken te kloppen. Over M.I. werd in 1995 door deskundigen die hem een paar uurtjes in de gevangenis opzochten gezegd dat hij een vrouw (de vrouw die hem gestalked had) zou hebben lastig gevallen. Niet op grond van verklaringen of aangiftes van die vrouw. Maar enkel en alleen op grond van een briefje van de moeder van die vrouw, nadat de politie haar had gevraagd waarom iemand bij hun oude huis een klap had gekregen. “Omdat M.I. ervan overtuigd was dat hij die vrouw niet had lastig gevallen, en zich niet door de deskundigen liet overtuigen dat hij die vrouw wel had lastig gevallen”, zou hij een ernstige stoornis qua vervorming van de realiteit hebben. Hij zou schizofreen zijn.

Reeds in 2000 overlegde M.I. een verklaring van een leraar welke zeer duidelijk verklaarde dat M.I. die vrouw helemaal niet had lastig gevallen. De TBS werd echter gewoon verlengd, omdat er met M.I. meer aan de hand zou zijn gezien hij immers een ernstige stoornis qua vervorming van de realiteit had.

Tussen 2002 en 2005 woonde M.I. met verlof gewoon thuis, zonder enig probleem. Mede omdat er nooit ook maar enig verschijnsel of symptoom van een stoornis bij hem was geconstateerd. De TBS kliniek waaronder hij viel (Oostvaarderskliniek) zette hem in 2005 echter ten onrechte weer gevangen, zogenaamd omdat hij tijdens het verlof zou hebben gedisfunctioneerd. In 2008 gaven externe deskundigen duidelijk aan dat hij juist zeer goed functioneerde in de maatschappij en in 2005 volledig ten onrechte weer in de TBS kliniek was opgesloten. De rechter bleef echter gewoon de TBS verlengen. Zogenaamd zou M.I. ondertussen een erotomane waanstoornis hebben, nadat vrijwel elk jaar de stoornis die hij op papier zou hebben was gewijzigd omdat de eerder op papier gezette stoornis niet bleek te kloppen.

In 2008 liet M.I. een rechercheonderzoek verrichten. Een tweede leraar verklaarde meerdere malen uitgebreid dat M.I. toch echt nooit die vrouw had lastig gevallen. Daarmee bleek dus dat er al 14 jaar lang gelogen werd om M.I. een stoornis aan te praten, welke stoornis vervolgens werd gebruikt om TBS toe te passen en te verlengen. Externe deskundigen die in 2009 bij de zaak waren betrokken beweerden rustig dat M.I. inderdaad geen stoornis qua vervorming van de realiteit had, maar opeens een persoonlijkheidsstoornis zou hebben die eruit bestond “dat hij zich zo bezig hield met het feit dat hij al 14 jaar in de TBS gevangen zat vanwege leugens dat hij een vrouw zou hebben lastig gevallen”.

De kliniek waar M.I. in 2008 was geplaatst om onmiddellijk weer te resocialiseren vanwege het onterecht weer gevangen zetten uit 2005, de Pompekliniek, bleef echter voortdurend beweren dat hij terecht weer gevangen zou zijn gezet en wel degelijk die vrouw zou hebben lastig gevallen. Tezamen met allerlei andere verhalen over M.I. die niet kloppen, blijft deze TBS kliniek beweren dat M.I. een erotomane waanstoornis heeft en een gevaar vormt zodra hij weer in de maatschappij zou komen. M.I. heeft zelfs in de kliniek opgenomen gesprekken waaruit blijkt dat de kliniek vrijwel elk woord dat ze op papier zetten ten nadele van M.I. verdraaien, dusdanig dat er over een stoornis en gevaar kan worden geschreven. Ondanks zeer uitgebreid bewijs van dit alles blijven de rechters tot op heden gewoon steeds weer de TBS van M.I. verlengen, waarbij het hem regelmatig onmogelijk wordt gemaakt om vragen te stellen aan deskundigen die met onjuiste feiten een stoornis en gevaar onderbouwen.

Alle bewijzen waaruit het voorgaande blijkt, en het hele verhaal van M.I., zijn te vinden op http://www.tbsmisbruikt.nl, waarbij met name verwezen kan worden naar zijn laatste verweerschrift op http://www.tbsmisbruikt.nl/Stukken/Verweer2012.htm. Daarin wordt één en ander beschreven met directe links naar stukken, opnames en andere bewijsstukken van wat er beschreven wordt.